4 juli 2015 Stø (0 km)

Na onze schitterende middernachtzon is het even lastig opstaan maar om elf uur vertrekken we dan toch voor “The Queens Route”, oftewel de Dronningruta. We hebben een foldertje met route van de campingbaas gekregen en op zijn advies lopen we de tocht tegen de klok in. Dat zou gemakkelijker zijn met de afdaling op de terugweg. Zo gezegd… zo gedaan?

De route begint gemakkelijk. Bultje op, bultje af. Het pad is door de regen van de afgelopen dagen wel sompig maar toch goed te lopen met onze schoenen. Dan weer een rotspartij en dan een strandje wat we moeten oversteken. Variatie voldoende. Luna loopt steevast 20 tot 30 meter voor ons uit en stippelt keurig onze route uit.

Dan horen we een vreemde plons in het water. Het blijken zeerobben die met elkaar aan het spelen zijn. Geweldig om te zien!

We vervolgen onze tocht en komen bij een meertje. Hier moeten we het pad, telkens keurig gemarkeerd met een rode T, links aanhouden. Oké… het daarop volgende uur voelen we ons berggeiten. Steil omhoog tussen berkenboompjes en struikjes loopt een smal pad. Met glibberige stenen van de regen en de modder. Maar we zetten door en dan, na veel gehijg en gezweet, krijgen we de koninklijke kroon op ons gezwoeg: een majestueus overzicht boven op de berg. Wát een plaatje… Dit overtreft al onze verwachtingen. Luna geniet zichtbaar met ons mee en kijkt uit over de diepe dalen en onder ons liggende meertjes. Ze heeft dus absoluut geen hoogtevrees! Even begint het te regenen maar al gauw wordt het weer droog, en warmer, ennn de zon laat zich ook zien!

We beleven uitzicht na uitzicht, klimmen, dalen af, geven af en toe Luna een kontje omdat de opstap te hoog is, zien touwen langs de route… echt, het is een onvoorstelbaar mooie tocht die we iedereen aan kunnen raden. Na 13,6 kilometer (dat is dus iets minder dan in het foldertje staat) en bijna 6 uur later staan we weer bij de camper. Luna spring erin, kruipt op haar dekentje onder de tafel en valt als een blok in slaap. Wij proosten in het zonnetje ondertussen op een onvergetelijke mooie tocht.

En meer doen we ook niet vandaag. Alleen nog even na het avondeten de route voor morgen doorgenomen. (ja moeder: de Lofoten!) Wij kruipen zo lekker onder de warme dekens!